درمان پسوریازیس

پسوریازیس یکی از بیماری های پوستی مزمن است که با ایجاد ضایعات قرمز، پوسته ریزی و التهاب در پوست نمایان می شود. این بیماری ممکن است در هر قسمتی از بدن بروز کند و شدت آن از خفیف تا شدید متغیر باشد. درمان پسوریازیس به روش های مختلفی انجام می شود که بسته به نوع و شدت بیماری، انتخاب درمان ها متفاوت است. در این مقاله به بررسی انواع راه های درمان پسوریازیس، علائم و نشانه ها، و همچنین دلایل ابتلا به این بیماری پرداخته خواهد شد.

پسوریازیس چیست؟

در پاسخ به اینکه پسوریازیس چیست باید گفت پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول های پوست را به عنوان عامل بیگانه شناسایی کرده و به آن ها حمله می کند. این حمله موجب رشد سریع تر سلول های پوستی می شود که در نتیجه آن، پوست ضخیم تر، قرمزتر و پوسته دار می شود.

نشانه ها و علائم پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که علائم آن ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد. نشانه ها و علائم پسوریازیس عبارتند از:

• ضایعات قرمز و پوسته ریزی: ضایعات پوستی معمولاً قرمز و پوشیده از لایه های ضخیم و نقره ای رنگ هستند. این ضایعات بیشتر در نواحی مانند آرنج، زانو، پوست سر، کمر، و ناحیه تناسلی ظاهر می شوند.
• خارش و سوزش: بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس دچار خارش و سوزش در نواحی آسیب دیده می شوند. این خارش ممکن است با التهاب و تورم همراه باشد.
• خشکی و ترک خوردن پوست: پوست در نواحی مبتلا به پسوریازیس ممکن است خشک شده و دچار ترک خوردگی شود. در برخی موارد، این ترک ها می توانند خونریزی کنند.
• پوسته ریزی و افتادن لایه های پوست: سلول های پوستی در نواحی مبتلا به پسوریازیس رشد سریع تری دارند و این امر منجر به تشکیل لایه های ضخیم و نقره ای پوسته می شود که به راحتی جدا می شوند.
• تغییر در ناخن ها: برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس دچار تغییراتی در ناخن های خود می شوند. این تغییرات شامل فرورفتگی های کوچک، رنگ پریدگی، یا ضخیم شدن ناخن هاست.
• التهاب مفاصل: در برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس، مفاصل نیز دچار التهاب می شود که به آن «پسوریازیس مفصلی» گفته می شود. این التهاب می تواند باعث درد و محدودیت حرکت در مفاصل شود.

این علائم ممکن است به طور مداوم باقی بمانند یا به طور موقت کاهش یابند، اما پسوریازیس یک بیماری مزمن است که به طور معمول در طول زمان ادامه پیدا می کند.

برای مشاوره رایگان دریافت خدمات

اطلاعات خود را وارد کنید

نام و نام خانوادگی(ضروری)

شماره تماس(ضروری)

استان(ضروری)

استان خود را مشخص کنیدتهرانآذربایجان شرقیآذربایجان غربیاردبیلاصفهانالبرزایلامبوشهرچهارمحال و بختیاریخراسان جنوبیخراسان رضویخراسان شمالیخوزستانزنجانسمنانسیستان و بلوچستانفارسقزوینقمکردستانکرمانکرمانشاهکهگیلویه و بویراحمدگلستانگیلانلرستانمازندرانمرکزیهرمزگانهمدانیزد

تمایل به دریافت چه خدماتی دارید؟(ضروری)

لاغری و رژیم

زیبایی و جوانسازی

لیزر موهای زائد

کاشت مو و ابرو

انواع راه های درمان پسوریازیس

درمان پسوریازیس بسته به شدت بیماری، نوع آن و پاسخ بدن فرد به درمان ها متفاوت است. به طور کلی، درمان های پسوریازیس شامل گزینه های دارویی و غیر دارویی است که می توانند علائم بیماری را کاهش دهند و یا حتی کنترل کنند. انواع راه های درمان پسوریازیس عبارتند از:

• درمان های موضعی (کرم ها و پمادها):
  درمان های موضعی معمولاً برای درمان نوع خفیف پسوریازیس استفاده می شوند. این درمان ها شامل کرم ها و پمادهای حاوی کورتیکواستروئیدها، ویتامین D، ترموگراف ها و رتینوئیدها هستند. این داروها معمولاً به صورت مستقیم روی ضایعات پوستی مالیده می شوند و التهاب و پوسته ریزی را کاهش می دهند.
• درمان های نور درمانی (فتوتراپی):
  فتوتراپی یکی از روش های موثر در درمان پسوریازیس است که شامل قرار گرفتن در معرض نور ماورای بنفش (UV) می باشد. این روش می تواند سرعت تولید سلول های پوستی را کاهش دهد و از شیوع بیماری جلوگیری کند. در این روش، نور UVB یا UVA به طور خاص بر روی پوست آسیب دیده تابانده می شود.
• داروهای سیستمیک:
  داروهای سیستمیک برای درمان نوع شدید پسوریازیس استفاده می شوند. این داروها شامل داروهای خوراکی (مانند متوترکسات، سیکلوسپورین و ایندومتاسین) و داروهای بیولوژیک (مانند آدالیموماب، اینفلیکسیماب) هستند که به صورت داروهای تزریقی یا خوراکی برای مهار فعالیت سیستم ایمنی بدن تجویز می شوند. این داروها معمولاً زمانی استفاده می شوند که درمان های موضعی موثر نباشند.
• درمان با آمپول ها:
  درمان با آمپول ها که شامل داروهای بیولوژیک است، از جدیدترین روش ها برای درمان پسوریازیس است. این داروها به طور خاص بر روی سیستم ایمنی اثر می گذارند و التهاب پوستی را کاهش می دهند. درمان با آمپول ها به ویژه برای افرادی که به درمان های سنتی پاسخ نمی دهند، مفید است.
• درمان های خانگی:
  برخی از مبتلایان به پسوریازیس ترجیح می دهند از درمان های خانگی استفاده کنند. این درمان ها شامل استفاده از روغن های طبیعی مانند روغن نارگیل، آلوئه ورا، یا نمک حمام دریایی برای مرطوب سازی پوست و کاهش خارش هستند. همچنین، مصرف مواد غذایی غنی از آنتی اکسیدان ها و امگا 3 نیز می تواند به بهبود وضعیت پوست کمک کند.
• تغییر سبک زندگی:
  رعایت یک سبک زندگی سالم، از جمله اجتناب از استرس، مصرف غذای سالم، ترک سیگار، و کاهش مصرف الکل، می تواند در کاهش شدت علائم پسوریازیس موثر باشد. مدیریت استرس و استفاده از تکنیک های آرامش بخش می تواند به بهبود وضعیت پوست کمک کند.

این روش ها می توانند به طور انفرادی یا ترکیبی استفاده شوند تا بهترین نتیجه را برای فرد مبتلا به پسوریازیس به دست آورند. برای انتخاب درمان مناسب، مشاوره با پزشک متخصص ضروری است.

بهترین کرم برای درمان پسوریازیس

درمان پسوریازیس معمولاً شامل استفاده از کرم ها و پمادهای مختلف برای کاهش التهاب، سوزش و خارش پوست است. انتخاب بهترین کرم برای درمان پسوریازیس به نوع و شدت بیماری بستگی دارد، اما برخی از کرم ها و پمادهای موثر در درمان این بیماری عبارتند از:

کرم های کورتیکواستروئیدی (کورتون)

این کرم ها از جمله رایج ترین درمان های موضعی برای پسوریازیس هستند. کورتیکواستروئیدها به کاهش التهاب و کنترل علائم بیماری کمک می کنند. کرم هایی مانند هیدروکورتیزون و کلوبتازول برای این منظور تجویز می شوند.

• مزایا: سریع ترین اثر را در کاهش التهاب دارند.
• معایب: مصرف طولانی مدت می تواند باعث عوارض جانبی مانند نازک شدن پوست شود.

کرم های ویتامین D

ویتامین D به طور طبیعی در بدن تولید می شود و در درمان پسوریازیس نیز مفید است. کرم هایی مانند کلسیتریول و کالسیپوتریول به کاهش تولید سلول های پوستی اضافی کمک می کنند.

• مزایا: بهبود وضعیت پوست و کاهش سرعت رشد سلول های پوستی.
• معایب: ممکن است در برخی افراد باعث سوزش و قرمزی شود.

کرم های تنظیم کننده سیستم ایمنی (کرم های کلسپورین)

کرم هایی مانند کلسپورین به طور خاص برای کاهش واکنش های سیستم ایمنی و کاهش التهاب استفاده می شوند. این کرم ها به ویژه در موارد پسوریازیس متوسط و شدید موثر هستند.

• مزایا: کمک به کنترل التهاب و علائم شدید پسوریازیس.
• معایب: استفاده طولانی مدت ممکن است عوارض جانبی مانند آسیب به کلیه ها ایجاد کند.

کرم های آنترالین

آنترالین یک کرم موثر برای درمان پسوریازیس است که به ویژه در درمان پلاک های پسوریازیس مناسب است. این کرم با کاهش التهاب و سرعت رشد سلول های پوستی کمک می کند.

• مزایا: کاهش سرعت رشد سلول های پوستی و بهبود ظاهر پلاک ها.
• معایب: ممکن است باعث تحریک پوست شود و در تماس با لباس و پوست دیگر لکه های رنگی ایجاد کند.

کرم های مرطوب کننده و نرم کننده

استفاده از کرم های مرطوب کننده مانند او سیلور و ابرو برای حفظ رطوبت پوست و کاهش خشکی و ترک خوردگی ناشی از پسوریازیس بسیار مفید است. این کرم ها می توانند به عنوان درمان کمکی در کنار درمان های اصلی استفاده شوند.

• مزایا: کمک به نرم شدن پوست و کاهش خشکی و سوزش.
• معایب: ممکن است به تنهایی برای درمان شدید پسوریازیس کافی نباشند.

در نهایت، انتخاب کرم مناسب برای درمان پسوریازیس باید با مشورت پزشک متخصص انجام شود تا بهترین نتیجه با کمترین عوارض جانبی حاصل گردد.

امپول برای درمان پسوریازیس

درمان پسوریازیس به خصوص در موارد شدید، نیاز به درمان های سیستمیک دارد که امپول های مخصوص به عنوان یک گزینه درمانی بسیار موثر مطرح می شوند. این آمپول ها معمولاً برای کاهش التهاب شدید و کنترل پاسخ های ایمنی بدن در مقابل بیماری پسوریازیس استفاده می شوند. انواع مختلفی از داروهای تزریقی وجود دارند که می توانند برای درمان پسوریازیس تجویز شوند، که برخی از آن ها شامل داروهای بیولوژیک و دیگر داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی هستند. در ادامه به انواع امپول برای درمان پسوریازیس پرداخته ایم:

داروهای بیولوژیک

داروهای بیولوژیک یکی از جدیدترین و موثرترین گزینه ها برای درمان پسوریازیس هستند. این داروها به طور خاص بر روی مولکول های خاصی که در التهاب و فعالیت سیستم ایمنی دخیل هستند، تاثیر می گذارند. این داروها معمولاً به صورت تزریقی و با فواصل معین تجویز می شوند. انواع داروهای بیولوژیک:

• آدالیموماب (Humira): این دارو یکی از رایج ترین داروهای بیولوژیک است که به صورت زیرجلدی تزریق می شود و به کاهش التهاب و علائم پسوریازیس کمک می کند.
• اینبریل (Enbrel): این دارو نیز به عنوان یک داروی بیولوژیک برای کاهش علائم پسوریازیس استفاده می شود و به طور معمول هفته ای یکبار یا دو هفته یکبار تزریق می شود.
• آباجیو ماب (Taltz): این دارو به ویژه برای پسوریازیس پلاک شدید مورد استفاده قرار می گیرد.
• موزیلا کوماب (Cosentyx): یک داروی بیولوژیک دیگر است که در درمان انواع مختلف پسوریازیس موثر است.

مزایا: کاهش التهاب، کاهش علائم پوستی، اثر طولانی مدت، موثر در درمان انواع شدید پسوریازیس.

معایب: هزینه بالای درمان، عوارض جانبی مثل افزایش خطر عفونت ها، نیاز به نظارت دقیق پزشک.

تتراسیلولوماب (Taltz)

این دارو یک درمان بیولوژیک جدید است که معمولاً برای پسوریازیس شدید و مقاوم به درمان های دیگر تجویز می شود. این دارو به کاهش واکنش های التهابی و تسکین علائم پسوریازیس کمک می کند.

متوترکسات

متوترکسات یک داروی شیمیایی است که به طور معمول برای درمان پسوریازیس شدید یا مفصلی تجویز می شود. این دارو به صورت تزریقی و یا خوراکی استفاده می شود و اثرات خوبی در کاهش فعالیت سیستم ایمنی دارد.

• مزایا: کاهش التهاب و بهبود علائم.
• معایب: عوارض جانبی شامل تهوع، کاهش تعداد گلبول های سفید و آسیب به کبد.

سیکلوسپورین

این دارو معمولاً برای درمان پسوریازیس در موارد شدید استفاده می شود. سیکلوسپورین به طور عمده بر سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارد و از فعالیت بیش از حد آن جلوگیری می کند.

• مزایا: تسکین سریع علائم.
• معایب: می تواند عوارض جانبی همچون فشار خون بالا، آسیب به کلیه ها و خطر عفونت های شدید داشته باشد.

آزوترینو (Acitretin)

این دارو برای درمان پسوریازیس شدید که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد، استفاده می شود و معمولاً به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف می شود.

• مزایا: اثرات درمانی طولانی مدت.
• معایب: عوارض جانبی شدید مانند خشکی پوست و افزایش حساسیت به نور خورشید.

نکات مهم در استفاده از آمپول های درمانی پسوریازیس

نکات مهم در استفاده از آمپول های درمانی پسوریازیس شامل نظارت دقیق پزشکی، مصرف طبق دستور پزشک و پیگیری منظم برای ارزیابی عوارض جانبی است. این داروها ممکن است باعث عوارض جانبی جدی مانند افزایش خطر عفونت، آسیب به کبد یا کلیه ها و تغییرات در سیستم ایمنی شوند، بنابراین استفاده از آنها نیازمند دقت بالا است. علاوه بر این، برخی از این داروها ممکن است اثرات طولانی مدت داشته باشند، اما برای دستیابی به بهترین نتایج، بیمار باید تحت نظر پزشک متخصص قرار گیرد و به جلسات پیگیری منظم مراجعه کند. همچنین، در صورتی که بیمار به داروی خاصی حساسیت نشان دهد یا دچار عوارض جانبی شود، باید فوراً پزشک را مطلع کند تا برنامه درمانی مناسب تغییر یابد.

• نظارت پزشکی: استفاده از آمپول ها باید تحت نظارت دقیق پزشک متخصص قرار گیرد.
• عوارض جانبی: برخی از این داروها ممکن است باعث عوارض جانبی جدی مانند آسیب به اعضای داخلی بدن (کبد، کلیه ها) شوند.
• اثر طولانی مدت: بسیاری از این داروها به طور موقت علائم را کاهش می دهند، بنابراین ممکن است نیاز به درمان های مداوم داشته باشند.

امپول ها و داروهای تزریقی به ویژه در موارد شدید و مقاوم به درمان پسوریازیس، می توانند بسیار موثر باشند، اما باید تحت نظر پزشک تجویز و مصرف شوند تا از بروز عوارض جانبی جلوگیری شود.

راه های خانگی درمان پسوریازیس

در کنار درمان های دارویی و پزشکی، برخی از مبتلایان به پسوریازیس ترجیح می دهند از راه های خانگی درمان پسوریازیس استفاده کنند. این روش ها معمولاً برای کاهش التهاب، تسکین خارش، و مرطوب سازی پوست مفید هستند. در ادامه به برخی از راه های خانگی درمان پسوریازیس اشاره می شود:

• استفاده از روغن نارگیل:
  روغن نارگیل به عنوان یک مرطوب کننده طبیعی شناخته می شود که می تواند به کاهش خشکی پوست و تسکین خارش ناشی از پسوریازیس کمک کند. این روغن دارای خواص ضد التهابی است و به بهبود التهابات پوستی ناشی از پسوریازیس کمک می کند.
• حمام آلوئه ورا:
  آلوئه ورا دارای خواص تسکین دهنده و ضد التهابی است که می تواند به کاهش قرمزی و التهاب پوست کمک کند. استفاده از ژل آلوئه ورا یا افزودن آن به آب حمام می تواند به مرطوب سازی پوست و کاهش خارش ناشی از پسوریازیس کمک کند.
• نمک دریایی:
  نمک دریایی به ویژه نمک دریای مرداب، به دلیل دارا بودن مواد معدنی مانند منیزیم، به بهبود وضعیت پوست و کاهش التهاب کمک می کند. افزودن نمک دریایی به آب حمام می تواند به تسکین خارش و نرم کردن پوست کمک کند.
• استفاده از سرکه سیب:
  سرکه سیب به دلیل خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی که دارد، می تواند به کاهش التهاب پوست و تسکین علائم پسوریازیس کمک کند. توصیه می شود سرکه سیب را رقیق کرده و به طور موضعی روی نواحی آسیب دیده بمالید.
• مرطوب کننده ها و روغن های طبیعی:
  استفاده از مرطوب کننده های فاقد عطر و مواد شیمیایی می تواند از خشکی و ترک خوردگی پوست جلوگیری کرده و علائم پسوریازیس را کاهش دهد. روغن هایی مانند روغن زیتون، روغن کنجد، یا روغن جوجوبا نیز به عنوان مرطوب کننده های طبیعی برای پوست می توانند مفید باشند.
• مصرف مواد غذایی ضد التهابی:
  رژیم غذایی حاوی آنتی اکسیدان ها و چربی های سالم می تواند به کاهش التهاب و بهبود وضعیت پوست کمک کند. مصرف مواد غذایی غنی از امگا-3 مانند ماهی چرب، بذر کتان، و گردو می تواند تاثیر مثبتی در کاهش علائم پسوریازیس داشته باشد.
• حمام جو دوسر:
  جو دوسر به دلیل خواص آرام بخش خود، می تواند به تسکین خارش و التهاب پوست کمک کند. اضافه کردن جو دوسر به آب حمام می تواند باعث کاهش تحریکات پوستی و نرم کردن پوست شود.
• استفاده از عصاره گیاهانی مانند بابونه و اسطوخودوس:
  عصاره های گیاهی مانند بابونه و اسطوخودوس دارای خواص ضد التهابی و آرام بخش هستند که می توانند به کاهش التهاب و تسکین پوست آسیب دیده کمک کنند. این عصاره ها را می توان به طور موضعی روی پوست استفاده کرد یا از آنها در قالب روغن های ماساژ استفاده کرد.

این درمان ها می توانند به عنوان مکمل درمان های پزشکی یا برای کاهش علائم خفیف پسوریازیس مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، برای درمان قطعی و انتخاب بهترین روش های درمانی، مشاوره با پزشک متخصص پوست ضروری است.

جدیدترین روش درمان قطعی پسوریازیس چیست؟

درمان های بیولوژیک جدیدتر مانند داروهای «بیو» که به طور خاص سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می دهند، به عنوان جدیدترین روش درمان قطعی پسوریازیس شناخته شده اند.

انواع پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که به دلایل مختلفی مانند اختلالات سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود. این بیماری می تواند در انواع مختلفی بروز پیدا کند که هر کدام ویژگی ها و علائم خاص خود را دارند. در اینجا به انواع پسوریازیس اشاره می کنیم:

پسوریازیس پلاکی (Plaque Psoriasis):

این نوع پسوریازیس شایع ترین نوع آن است که تقریباً ۸۰ تا ۹۰ درصد از بیماران پسوریازیس را تحت تأثیر قرار می دهد. در این نوع، پلاک های قرمز و ملتهب روی پوست ایجاد می شود که معمولاً با پوسته های نقره ای رنگ پوشیده شده است. این پلاک ها می توانند در هر قسمتی از بدن ظاهر شوند، اما بیشتر در نواحی زانو، آرنج و کف دست ها و پاها مشاهده می شوند.

پسوریازیس گوتا (Guttate Psoriasis):

این نوع پسوریازیس به طور معمول با ضایعات کوچک و قطره ای شکل که به رنگ قرمز و با پوسته های نقره ای پوشیده هستند، ظاهر می شود. پسوریازیس گوتا بیشتر در سنین جوانی بروز پیدا می کند و ممکن است پس از عفونت های ویروسی یا باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی ایجاد شود.

پسوریازیس معکوس (Inverse Psoriasis):

پسوریازیس معکوس در نواحی نرم و مرطوب بدن مانند کشاله های ران، زیر بغل و ناحیه تناسلی ظاهر می شود. این نوع پسوریازیس باعث قرمزی و التهاب می شود، اما برخلاف دیگر انواع پسوریازیس، معمولاً پوست آن نازک و بدون پوسته است. این نوع اغلب در افراد چاق یا کسانی که دارای چین چروک های پوست هستند، مشاهده می شود.

پسوریازیس اریترودرمیک (Erythrodermic Psoriasis):

پسوریازیس اریترودرمیک یکی از نادرترین و جدی ترین انواع پسوریازیس است. در این نوع، پوست به طور کامل قرمز و ملتهب شده و ممکن است پوسته های نقره ای بزرگی روی آن ایجاد شود. این نوع پسوریازیس می تواند منجر به تب، لرز، درد شدید و از دست دادن مایعات بدن شود و نیاز به درمان فوری دارد.

پسوریازیس ناخنی (Nail Psoriasis):

پسوریازیس ناخن به طور عمده بر روی ناخن ها اثر می گذارد و علائمی مانند تغییر رنگ، ضخیم شدن یا حفره های کوچک در سطح ناخن ایجاد می کند. این نوع از پسوریازیس می تواند به شدت به زیبایی و عملکرد ناخن ها آسیب بزند و در برخی موارد منجر به ریزش ناخن ها می شود.

پسوریازیس مفصلی (Psoriatic Arthritis):

این نوع پسوریازیس با التهاب مفاصل همراه است و می تواند درد و تورم در مفاصل مختلف بدن ایجاد کند. پسوریازیس مفصلی ممکن است با علائم پسوریازیس پلاکی همراه باشد، اما در برخی از افراد تنها مفاصل تحت تاثیر قرار می گیرد و پوست هیچ گونه علائمی از بیماری را نشان نمی دهد.

پسوریازیس استروئیدی (Steroid-Induced Psoriasis):

این نوع پسوریازیس به دلیل استفاده طولانی مدت از داروهای استروئیدی ایجاد می شود. پسوریازیس استروئیدی ممکن است به طور ناگهانی و پس از قطع مصرف داروهای استروئیدی ظاهر شود.

پسوریازیس سر

پسوریازیس سر یک بیماری التهابی مزمن پوست است که به صورت لکه های قرمز، برجسته و پوسته ریز در ناحیه کف سر ظاهر می شود. این بیماری ناشی از اختلال در عملکرد سیستم ایمنی است که باعث تسریع چرخه بازسازی سلول های پوست می شود، به طوری که سلول ها به جای هفته ها در عرض چند روز جایگزین می شوند. این روند سریع منجر به تجمع سلول های مرده روی سطح پوست و ایجاد پلاک های ضخیم، پوسته پوسته و گاه خارش دار در ناحیه سر می گردد. پسوریازیس سر می تواند محدود به نواحی کوچک باشد یا تمام کف سر را درگیر کند و گاهی به پیشانی، پشت گوش یا گردن نیز گسترش می یابد.

این انواع مختلف پسوریازیس از نظر شدت و نحوه درمان متفاوت هستند. درمان های اختصاصی و مشاوره با پزشک متخصص پوست برای مدیریت بیماری و کاهش علائم بسیار مهم است.

بهترین کلینیک درمان پسوریازیس در تهران کجاست؟

بهترین کلینیک درمان پسوریازیس در تهران، کلینیک زیبایی ایرانیان است. این کلینیک با بهره گیری از تجهیزات مدرن و استفاده از روش های درمانی پیشرفته، به بیماران کمک می کند تا به بهترین نتیجه در مدیریت بیماری پسوریازیس دست یابند. پزشکان متخصص در این کلینیک به صورت شخصی سازی شده درمان های مختلفی را برای بیماران تجویز می کنند که شامل داروهای موضعی، درمان های نوری، و روش های پیشرفته همچون بیولوژیک ها می شود. این کلینیک نه تنها به درمان پسوریازیس پلاکی می پردازد، بلکه خدمات درمانی برای دیگر انواع پسوریازیس نیز ارائه می دهد.

از دیگر مزایای کلینیک ایرانیان، نظارت دقیق و برنامه ریزی درمانی خاص برای هر بیمار بر اساس نوع پسوریازیس و شرایط پوست او است. این کلینیک با هدف بهبود کیفیت زندگی بیماران و کاهش علائم، خدمات درمانی و مراقبتی را به بیماران پسوریازیس ارائه می دهد.

دلایل ابتلا به پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که به دلیل ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی رخ می دهد. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول های پوستی را هدف قرار می دهد، که باعث رشد سریع و غیرطبیعی پوست و تشکیل پلاک های قرمز و پوسته پوسته می شود. علل دقیق ابتلا به پسوریازیس به طور کامل مشخص نیست، اما برخی از دلایل ابتلا به پسوریازیس عبارتند از:

• عوامل ژنتیکی: سابقه خانوادگی پسوریازیس یکی از مهم ترین عوامل خطر برای ابتلا به این بیماری است. اگر یکی از اعضای خانواده به پسوریازیس مبتلا باشد، احتمال ابتلای فرد به این بیماری بیشتر می شود.
• اختلالات سیستم ایمنی: در افراد مبتلا به پسوریازیس، سیستم ایمنی به طور غیرطبیعی فعال می شود و به سلول های پوستی حمله می کند. این واکنش های سیستم ایمنی موجب تولید بیش از حد سلول های پوستی و شکل گیری پلاک های پسوریاتیک می شود.
• عوامل محیطی: برخی از عوامل محیطی می توانند در تشدید یا آغاز بیماری نقش داشته باشند؛ از جمله استرس، عفونت های باکتریایی یا ویروسی به ویژه گلودرد استرپتوکوکی، مصرف برخی داروها مانند داروهای ضد مالاریا، بتابلوکرها و لیتیوم، و همچنین آسیب های پوستی نظیر بریدگی، سوختگی یا زخم ها.
• رژیم غذایی و سبک زندگی: رژیم غذایی ناسالم، مصرف الکل، و سیگار کشیدن می توانند به تشدید علائم پسوریازیس کمک کنند. تغذیه صحیح و پرهیز از عوامل محرک ممکن است به کنترل بهتر بیماری کمک کند.
• هورمون ها: تغییرات هورمونی، مانند دوران بارداری یا تغییرات هورمونی در دوران نوجوانی یا یائسگی، می توانند بر بروز و شدت بیماری تاثیرگذار باشند.